ข้อมูลพืช |
|
|
เจ้าของภาพ
อมรเทพ นาคกระแชง |
|
ชื่อพืช |
ยางนา |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Dipterocarpus alatus Roxb. ex G.Don |
ชื่อวงศ์ |
DIPTEROCARPACEAE |
ชื่อสามัญ |
Yang |
ชื่อพื้นเมือง |
กาตีล ขะยาง จะเตียล จ้อง ชันนา ทองหลัก ยาง ยางกุง ยางขาว ยางควาย ยางใต้ ยางเนิน ยางแม่น้ำ ยางหยวก เ |
ฤดูที่ดอกบาน |
เดือนมีนาคม-พฤษภาคม |
|
<< พิมพ์ QR code เพื่อการศึกษา |
ลักษณะทั่วไป |
|
|
ไม้ต้นผลัดใบ สูงถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลม ลำต้นเปลาตรง เปลือกสีน้ำตาลอ่อนหรือเทาปนขาว ค่อนข้างเรียบ ลำ ต้นขนาดใหญ่ เปลือกมักแตกสะเก็ดเป็นหลุมตื้น เปลือกในสีน้ำ ตาลอ่อนอมชมพู ใบเดี่ยว เรียงสลับ แผ่นใบรูปไข่ถึงรูปรีแกมรูปไข่ กว้าง 6-15 เซนติเมตร ยาว 15-35 เซนติเมตร ปลายใบมน ถึงแหลม โคนใบมน ผิวใบด้านบนเกลี้ยง ยกเว้นเส้นกลางใบ ผิวใบด้านล่างมีขนนุ่ม เส้นแขนงใบ 14-16 คู่ ก้านใบยาว 3-5 เซนติเมตร ดอกสีชมพู ออกเป็นช่อตามง่ามใบใกล้ยอด ผลรูปขอบขนาน กว้าง 1.5-2 เซนติเมตร ยาว 3-4 เซนติเมตร มีครีบตามความยาวของผล 5 ครีบ มีปีกยาวใหญ่ 2 ปีก และปีกสั้น 3 ปีก
|
|
|
|
|
การใช้ประโยชน์ |
|
|
น้ำมันยางจากต้นสามารถนำมาใช้โดยตรงเพื่อใช้ผสมชันไม้อื่น ๆ ใช้ยาเครื่องจักสานกันน้ำรั่ว ยาแนวเรือ เพื่ออุดรอยรั่ว ทาไม้ ใช้ผสมขี้เลื่อยจุดไฟ หรือใช้ทำไต้จุดไฟส่อง หรือนำมาใช้เป็นส่วนประกอบของผลิตภัณฑ์อื่น ๆเช่น สีทาบ้าน หมึกพิมพ์ เนื้อไม้สามารถนำมาใช้ประโยชน์ในการก่อสร้างอาคารบ้านเรือนได้ โดยนิยมนำมาเลื่อยทำเสาบ้าน ไม้พื้น ไม้ระแนง โครงหลังคา ฝ้าเพดาน เครื่องเรือนต่าง ๆ
|
|
|
|
|
|
เจ้าของภาพ
อมรเทพ นาคกระแชง |
|
ย้อนกลับ |