ข้อมูลพืช |
|
|
เจ้าของภาพ
อมรเทพ นาคกระแชง |
|
ชื่อพืช |
สำโรง |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Sterculia foetida L. |
ชื่อวงศ์ |
MALVACEAE |
ชื่อสามัญ |
Bastard poon, Java olive, Skunk tree |
ชื่อพื้นเมือง |
จำมะโฮง, มะโหรง, โหมโรง |
ฤดูที่ดอกบาน |
เดือนพฤศจิกายน-ธันวาคม |
|
<< พิมพ์ QR code เพื่อการศึกษา |
ลักษณะทั่วไป |
|
|
ไม้ต้นผลัดใบ สูงได้ถึง 30 เมตร เปลือกต้นสีน้ำตาลปนเทา โคนต้นมีพูพอนต่ำ ๆ ใบเป็น ใบประกอบแบบนิ้วมือ กางแผ่ออกจากจุดเดียวกัน เรียงเวียนตอนปลายกิ่ง ใบย่อย 5-7 ใบ รูปรีหรือ รีแกมขอบขนาน กว้าง 3.5-6 เซนติเมตร ยาว 10-30 ซนติเมตร ปลายใบแหลมหรือมีติ่งแหลม โคนใบรูปลิ่ม ก้านใบประกอบยาว 13-20 เซนติเมตร ก้านใบย่อยยาว 3-5 มิลลิเมตร ดอกสีแดงหรือสีแสด มีกลิ่นเหม็น ออกเป็นช่อแยกแขนงที่ปลายกิ่งหรือซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ช่อดอกยาว 10-30 เซนติเมตร มีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ ปลายม้วนออก ผลเป็นแบบแห้งแตกเปลือกแข็ง สีแดงปนน้ำตาล กว้าง 6-9 เซนติเมตร ยาว 8-10 เซนติเมตร เมื่อแก่แตกออกเป็น 2 ซีก ภายในมีเมล็ดสีดำรูปขอบขนาน 10-15 เมล็ด
|
|
|
|
|
การใช้ประโยชน์ |
|
|
"เปลือกต้นและใบสำโรงมีสรรพคุณเป็นยาระบายอย่างอ่อน ขับเหงื่อ ขับปัสสาวะ เมล็ดรับประทานได้เหมือนถั่ว รสชาติคล้ายโกโก้ แต่มีฤทธิ์เป็นยาระบายอ่อน ๆ น้ำมันจากเมล็ดใช้ในทางการแพทย์และเป็น
เชื้อเพลิงชีวภาพ"
|
|
|
|
|
|
เจ้าของภาพ
อมรเทพ นาคกระแชง |
|
ย้อนกลับ |